ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရသည္ ျပည္ေထာင္စုတစ္ဝန္းလံုး မွ်မွ်တတဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေစရန္ နယ္စပ္ေဒသႏွင့္တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္း၊ မအထူးဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေဒသ(၂၄)ခုစီမံကိန္းႏွင့္ ေက်းလက္ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းမ်ား ခ်မွတ္ကာ ေဖာ္ေဆာင္ေပးလ်က္ရွိသည္။ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္စည္းလံုးညီညြတ္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းရာတြင္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕(၁၇)ဖြဲ႕ႏွင့္ အဖြဲ႕ငယ္မ်ား ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ဝင္ေရာက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ နယ္စပ္ေဒသမ်ား တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းလာခဲ့ၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးစည္ပင္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
ယင္းသို႔ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ယခင္က လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲၿပီး နယ္ေျမေဒသ တည္ၿငိမ္မႈမရွိခဲ့ေသာ ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း) တန္႕ယန္းၿမိဳ႕နယ္သည္ တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္ ယေန႔အခ်ိန္အခါ၌ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လ်က္ ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ တန္႔ယန္းၿမိဳ႕သည္ လားရိႈးၿမိဳ႕မွ ၈၃မိုင္ကြာေဝးၿပီး ပင္လယ္ေရအျမင့္ေပ၃၀၀၀တြင္ ရွိေသာၿမိဳ႕ျဖစ္သည္။ လားရိႈးမွေန၍ နမ့္ေပါင္၊ ဟိုယ၊ နမ့္တံုး၊ လြိဳင္ငင္းႏွင့္ ေက်းရြာ၂၀ေက်ာ္ခန္႕ ျဖတ္ေက်ာ္သြားေရာက္ရသည္။
ေက်းလက္ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းအရ ေက်းရြာမ်ားဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လ်က္ရွိၿပီး အေျခခံပညာမူလတန္းေက်ာင္း၊ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး လွ်ပ္စစ္မီးစက္မ်ား၊ အေသးစားေရအားလွ်ပ္စစ္ ထုတ္လုပ္၍ အသံုးျပဳေနၿပီျဖစ္သည္။ တန္႔ယန္းၿမိဳ႕နယ္၌ တိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ားသည္ ဘိန္းအစားထိုးသီးႏွံအျဖစ္ ေကာ္ဖီ၊ လက္ဖက္၊ ေရာ္ဘာတို႔ကို စိုက္ပ်ိဳး၍ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳလ်က္ရွိသည္။ ေျမပဲဧက ၃၂၀၀စိုက္ပ်ိဳးရန္ လ်ာထားခဲ့ရာ ဧက၄၇၅၀စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ခဲ့သည္။ ၂၀၀၉ခုႏွစ္ ေႏြစပါးဧက၉၀၀ သတ္မွတ္ထားခဲ့ရာ သတ္မွတ္ခ်က္ထက္ေက်ာ္လြန္ၿပီး ေဒသဝမ္းစာဖူလံုရန္ ႀကိဳးပမ္းလ်က္ရွိသည္။
သို႔ျဖစ္ေပရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈေနာက္က်ခဲ့ရေသာ နယ္စပ္ေဒသမ်ားကို တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ အၾကားအလပ္မရွိ ဖြံ႕ၿဖိဳးေစရန္ ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ရာ၌ နယ္စပ္ေဒသေန တိုင္းရင္းသားျပည္သူတို႔၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈ၊ လံု႔လဝီရိယစိုက္ထုတ္မႈတို႔ေၾကာင့္ ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း) တန္႕ယန္းၿမိဳ႕အပါအဝင္ နယ္စပ္ေဒသမ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးစည္ပင္လာလ်က္ရွိၿပီး မိမိတို႔၏ေဒသ ပိုမိုဖြံ႕ၿဖိဳးလာေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္အတူ လက္တြဲပါဝင္ ႀကိဳးပမ္းသြားၾကရမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသားလိုက္ရပါသည္။