ျပည္ေထာင္စုႀကီး ထာ၀ရတည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရး တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို အခိုင္အမာႀကိဳးပမ္းတည္ေဆာက္
ျပည္ေထာင္စုဖြား ျမန္မာတိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ ေရွးပေ၀သဏီကတည္းက ျမန္မာ့ေျမေပၚတြင္ မရိွအတူရိွအတူ ေအးအတူပူအမွ် ဥမကြဲသိုက္မပ်က္ တစ္စိတ္တစ္၀မ္းတည္း ေပါင္းစည္းေနထိုင္လာခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ လက္ထက္၌ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕တို႔၏ ေသြးခြဲမႈကိုခံခဲ့ရ၍ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ ပ်က္ျပားကာ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ ေမွးမွိန္ခဲ့ရၿပီး ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ က်ေရာက္ခဲ့ရသည္။
ျမန္မာတိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး လြတ္လပ္ေရးကို အတူတကြ ရယူမည္ဟူေသာ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္မႈ စိတ္ဓာတ္ကို ၁၉၄၇ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ရွမ္းျပည္နယ္ ပင္လံုညီလာခံ၌ အခိုင္အမာ ျပသခဲ့ေပသည္။ ပင္လံုေျမ၌ ရရိွခဲ့ေသာ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးစိတ္ဓာတ္၊ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္တို႔ျဖင့္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ဆိုင္ေသာ လြတ္လပ္ေရးကို လက္၀ယ္ပိုင္ပိုင္ ျပန္လည္ရယူႏိုင္ခဲ့သည္။ ျမန္မာတိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုတို႔သည္ အတူတကြ စုေပါင္းေနထိုင္လာခဲ့ၾကသည္မွာ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္းက ျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုေဒသအႏွံ႕၌ ယဥ္ေက်းမႈအဖံုဖံုႏွင့္ ေနထိုင္ ခဲ့ၾကေသာ္လည္း သနားၾကင္နာတတ္ျခင္း၊ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ ကူညီရိုင္းပင္းလိုစိတ္ရိွျခင္း၊ ခြင့္လႊတ္သည္းခံႏိုင္ျခင္း စသည့္ တူညီေတသာ သေဘာသဘာ၀မ်ားရိွၾကသည္။
တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္ စိတ္ရင္းေစတနာအမွန္ႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္အတြက္ မည္သည့္ေခတ္၊ မည္သည့္အခါႏွင့္ မွ်မတူေသာ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုး ညီညြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ နယ္စပ္ေဒသမ်ားပါမက်န္ ႏိုင္ငံတစ္၀န္းလံုး ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္။
သို႔ျဖစ္ေပရာ တိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ားသည္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္၊ ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓာတ္ျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုႀကီး ထာ၀ရတည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရး အတြက္ တက္ညီလက္ညီ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းရင္း ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္သည့္ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးဆီသို႔အေရာက္ ခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမဲခ်ီတက္ၾကရန္ တိုက္တြန္းေရးသားလိုက္ရပါသည္။